Zajęcia rewalidacyjne dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego są inną formą pracy z uczniem niż zajęcia specjalistyczne np. korekcyjno-kompensacyjne organizowane dla ucznia w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Są one przewidziane jako forma wsparcia dedykowana tylko dla uczniów z niepełnosprawnością. Inne są również podstawy prawne organizacji tych zajęć.

Inne podstawy do organizacji zajęć

Podstawą prawną organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Natomiast podstawę prawna organizacji zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych stanowi rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania.

Zajęcia rewalidacyjne nie zostały zdefiniowane w przepisach, mogą to więc być zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, jeśli uczeń wymaga takiej formy wsparcia. Zdecyduje o tym zespół, na podstawie zaleceń w orzeczeniu oraz wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. Mogą to jednak być również zajęcia logopedyczne, terapii pedagogicznej, treningu społecznego, terapii SI, rehabilitacji ruchowej, terapii ręki itd. - odpowiednio do rozpoznanych potrzeb ucznia. Zajęcia te są organizowane na podstawie innych przepisów niż udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Wymiar zajęć rewalidacyjnych

Ramowy plan nauczania określa tygodniowy wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych na danym etapie edukacyjnym przewiduje, że w klasach I-III minimalny wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych wynosi w trzyletnim okresie nauczania:

w oddziale specjalnym - 1150 godzin na oddział,
w oddziale ogólnodostępnym lub integracyjnym - 190 godzin na ucznia.

Zakładając ze średnio rok szkolny ma 32 tygodnie, stanowi to 2 godziny tygodniowo dla ucznia. Szkolny plan nauczania powinien uwzględniać organizację tych zajęć. Ich organizację należy więc uwzględnić w aneksie do arkusza organizacji szkoły.

Wszelkie informacje w IPET

Dla dziecka niepełnosprawnego, posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, należy - oprócz zajęć rewalidacyjnych - zorganizować pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Obie formy wsparcia należy wskazać w IPET - indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym opracowanym dla ucznia. W programie należy określić między innymi:

formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane - zajęcia specjalistyczne, o których mowa w przepisach w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach;
zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia - inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne.

Podstawa prawna:

Rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2013 r. poz. 532) - §7.
Rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 204) - § 2 ust. 1 pkt 4, § 4 ust. 1.
Rozporządzenie ministra edukacji narodowej i sportu z 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 414) - § 4 ust. 1 pkt 3, pkt 4, § 5 ust. 2.

Autor: Marzenna Czarnocka, dyrektor poradni psychologiczno-pedagogiczna