Pracodawca nie jest uprawniony do udzielenia informacji o wysokości wynagrodzenia konkretnych pracowników na żądanie związku zawodowego. Aby mógł przekazać związkowi takie informacje konieczna jest wyraźna zgoda tych podwładnych.
Zawarte w ustawie o związkach zawodowych uprawnienie do kontrolowania przez związki zawodowe przestrzegania prawa pracy oznacza także uprawnienie do kontrolowania wysokości wynagrodzeń pracowników. Nie oznacza natomiast uprawnienia do żądania od pracodawcy udzielenia informacji o wysokości wynagrodzenia pracownika bez jego zgody. Ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może stanowić naruszenie dobra osobistego w rozumieniu art. 23 i 24 kodeksu cywilnego.
Przepisy ustawy o związkach zawodowych, ze względu na ich ogólny charakter, nie nakładają na pracodawcę konkretnego obowiązku udzielania związkom zawodowym informacji o wysokości wynagrodzeń poszczególnych pracowników. Związki zawodowe mogą jednak żądać od pracodawcy określonego zachowania wtedy, gdy pozwala im na to konkretny przepis prawa. Związek zawodowy może żądać informacji o „zasadach wynagradzania”, a nie wysokości konkretnego wynagrodzenia nawet grupy pracowników.
Pracodawca jest zobowiązany udzielić na żądanie związku zawodowego informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej, w szczególności informacji dotyczących warunków pracy i zasad wynagradzania.
Zakres informacji, których pracodawca zobowiązany jest udzielić na żądanie związku zawodowego, nie obejmuje informacji o wysokości wynagrodzenia pracowników. Ujawnienie takich danych bez zgody pracowników może być traktowane jako naruszenie ich dóbr osobistych.
Ustawa z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. nr 79, poz. 854 ze zm.) - art. 28.
Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. nr 16 poz. 93) - art. 23, art. 24.
Uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 16 lipca 1993 r. (I PZP 28/93, OSNCP 1994/1 poz. 2).