Szkoła dysponuje majątkiem przekazanym przez organ prowadzący na podstawie pełnomocnictwa. Może zbyć niepotrzebny majątek trwały, jeśli jest to uzasadnione gospodarczo oraz zgodne z postanowieniami organu prowadzącego.
Szkole jako samorządowej jednostce budżetowej, formalnie nie przysługuje prawo własności, a w obrocie prawnym występuje korzystając z osobowości prawnej organu prowadzącego. Określenie „mienie szkoły” dotyczy nieruchomości i składników ruchomych, w które wyposażył szkołę organ prowadzący (oddał do dyspozycji lub w zarząd). Dyrektor kierujący szkołą nie dysponuje więc jej majątkiem jak właściciel, a jego prawne możliwości działania ogranicza zakres umocowania wyznaczony przez właściciela.
Pełnomocnictwo organu prowadzącego dla szkoły w zakresie gospodarowania gminnym mieniem komunalnym ma charakter ogólny, a więc daje prawo do czynności tzw. zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. Pojęcie czynności zwykłego zarządu nie zostało zdefiniowane w przepisach. Przyjmuje się jednak powszechnie, że zwykły zarząd dotyczy czynności polegających na zwykłej, codziennej eksploatacji rzeczy, na dokonywaniu czynności niezbędnych do utrzymania działalności w określonej sferze stosunków prawnych, a więc na zaciąganiu zobowiązań, zawieraniu umów dzierżawy, najmu, płaceniu podatków itd.
Kierownik szkoły jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej jednostki sektora finansów publicznych. Przy ustalaniu zasad zagospodarowania zbędnych składników majątkowych istotne jest więc uwzględnienie realizacji celów i zadań w sposób zgodny z prawem, efektywny, oszczędny i terminowy, przy zachowaniu szczególnej staranności.
Kierownik szkoły może więc zbyć składnik majątku będący w jego władaniu na mocy pełnomocnictwa ogólnego, o ile będzie to niezbędne do realizacji jego celów oraz nie będzie niezgodne z prawem. Istotne są tu postanowienia wewnętrzne ustalone w danym organie prowadzącym. W zakresie gospodarowania mieniem, w tym także w odniesieniu do postępowania ze zbędnymi składnikami mienia będącymi środkami trwałymi, mogą obowiązywać na terenie danej gminy przepisy szczególne określone aktami prawa miejscowego. Z przepisów tych może wynikać np. obowiązek uzyskania dodatkowej zgody wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na likwidację albo przekazywanie innym jednostkom składników mienia oddanego w zarząd szkole.
Ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.) - art. 53 ust. 1.
Ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) - art. 47 ust. 1.
Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 121) - art. 98.